Sansar Salvo – Pare
Bu yaslandığım terhane. Hep belalı pare.
Zarar verir bu pare. Pareler piraye.
Lütfedin bu aklıma kinaye. Pare çare.
Pay aldığın bu hakkım aklıma mukayet oldu böyle.
Sırtlanıp kırıldım. Bıktım hali.
Kalbiniz kırılsın. Aklım hain.
Farkı baki bilmişin. İşin içinde ben bişey.
Hale nerde bende değil bu böyle yani.
Üzgünüm bu geçmişi gelişcek abisi.
Kendisiyle bazen, çelişcek abisi.
Kendisine yazdıran gönül viranesi.
Viranenin içinde kendisi çalışcak abisi.
Uzaklarda silah sesi katilin izi.
Kendisini silen sesi kendi kendisi.
Açlığın kıskançlığın kudurduğun kadar varım.
Direk geçildi mavralar şu afra tafranız.
Hız kesmeden devam eden bu parçalardayız.
Karartımız kararlı. Mesafeler aşanlarız.
Uğutlunuzla uykusuz satırların başındayız.
Kudurdunuz, kudurduğumda ömür biter mi?
Aksilikler bitmiyorken hatıralar iğnem.
Tabi olduğum hayattı Rap hayatım çarem.
Kaybolan bi beş kuruş bu pareler zarar mı?
Belki Azrail beklemez beklerim kararını.
Plandan çıktım arkadaş. Yürek bıraktım.
Bak benim bin hasmım oldu onların bir hasmı.
Arkadaş haddini aştı aşkımın bi kısmı çünkü
haddi aşkı arkadaştan al örümcek hisli.
İz bırakcam hem de bir çok his yüzümde çizgi.
Ezgiler kadar harami amiyane tabirim.
Nedense tane tane çalamıyor misafirim.
Bu pare pare hatıralarım yerinde yani.
Zalim ezilmişindi, eskisi yabani.
Sanki öyle tehlikeli öyle cahil.
Parçalanmıyorsa geçmişimde napiyim?
Harda baki sanki anca kar kadar seninle kamil.
Aşılmayan duvarda var önümde sanki.
Var tutanda kendini dikilmemiş sürahi.
Savaşmayan süvariyim bu sözlerim harami.
Pare pare hatıralarım yerinde baki.
