Ravi İncigöz – Şeker
Menü
Fors – Bonjour
Sansar Salvo, Hidra – Kapı Çaldı
Ravi İncigöz – Mutlu Son
Sansar Salvo – Z Planı Mixtape
Derin Mevzu – Yeni Güne Selam
Medo – Fast Life
Giggi – Boş Beklentiler
Zeynep Anacan, Şeyma Özbay – Yaz Şarabı
Zeynep Anacan, Şeyma Özbay – Yaz Şarabı
Yalnız günün neydi rengi
Yarınım uzun dünüm gizli
Seni en uzun gecede öpmeli
Başımı göğsüne mühürledim
Başımı göğsüne mühürledim
İtiraflar hep sarı hep deli
İkimizin iki kişiliği
Ağaçlarda asılı dilek bağları gibi
Elimi tut süzülelim
Elimi tut süzülelim
Zaman acımasız bana kalan anılarım
Şimdi neyle yazsam bu romanı kendimden uzarım
Her bir adımım yanar her anım ayrı keder adımla beraber
Kalırsa saatler az yıllar eskir ben köpek öldüren
Şişemde tortu dudağınla ince bir semai çalar
Oldum
Olurum okurum oturup uzayan anılar o çağa hiç yakışmaz
Yakana yakamoz adına yaz ama güne kalamam o güneş ayaz
Yerle yeksan artar efkar n’apsam ruhum duyulmaz
Yine de yazdım
Anlattım
Bulamadım ama hep aradım adını bıkmadım dardı bu yollar
Dünyam
Ve yalan atıp açık arayan o yazık akıllar
Saydım sövdüm
Giderim ama varamam oraya görürüm ama noksan ağızlar
Yaralar yalanlar kayıplar
En uzun akşamda ufukta yas var
Ağıtlar kalana gidene dualar
Korkmuyorum çok kollayanım var
Sorum yok ama cevaplarım dağ
Derimin altında garip bir boşluk
Beni al uyut büyüt erit koyult
Bir yudum al hadi umudunu uyut
Sırtımdan akan çizgide
Dengede duran elin
Kendiyle çelişen cevaplar gibiyim
Sevgini kendime mühürledim
Sevgini kendime mühürledim
Sansar Salvo – Mikrop
Sansar Salvo – Mikrop
Benim benliğim de kime ait? Kendiliğim kimin? Derdi bilirim ve bilir İstanbul’u kimi. Neyin endişesi beyindeki neyin sesi bilin benim derim senden iyi diyenleri silip. Bizim yaptığımız işte yine bir çoğundan iyi çünkü gelişmemiş için içimden geleni seçip, eserimin esiriyim hala yeni nesil esintisiyim sokağın sesi ortaları kesin. Karaköy iskelesindeki sabahın sesi. Nesin bile diyemesin rezil olanları geçin. Buna göre nasıl biçimlenir içim? Hiçim içime dokunduğu için. İyi geçin, iyi seçim. Saygı duyun, buydu konu. Doğru durun. Duyduğumu duyduğun bu beste gibi durum. Elimdeki kozu bitirmedim iyi bilin bunu. Elbette ki gelecektir kabuslarımın sonu.
Gözlerimin etrafında aynı çöküntü ve saçlarımda döküntü erken yaşımda göründü. Beklediğimiz başarı mı huzurlu bir ölüm mü? Geçmişimi görür müsün? Zamanımız bölündü. İleriye gider miyiz? Hedefleri görür müyüz? Yada ölür müyüz. Sokaklar hep ölümlü. Çok şükür demem gerek. Hep üretmek ve savaşmak gerekli böyle. Bu aynen öyle. Sanki tek bir derdi var bu dünyanın. Burda yenildiğim savaş alanının içindeki ceset benim. Ne deseydik? Hangisi yeterlisiydi sanki. Hangisi yüreksiziyse orda kaldı kalbin. Napiyim? Kaybettiysen ağliyim mi napiyim? Söyle napiyim? Bu kez hakim olan abin. Artı baki. Büyük trajedi yaşanan bu sokaklar mı sakin? Hadi.
